Het eiland Sollerön, eiland van de zon, ligt in het Siljan meer en is aan de noordelijke kant met een brug verbonden met Mora en aan de westkant met een brug naar Gesunda. Het eiland is slechts twintig km2 groot en leeft voornamelijk van het toerisme. Karakteristiek voor het eiland zijn de ontelbare appel- en kersenbomen. Sollerön is al duizenden jaren bewoond. Er was hier al een nederzetting in het Stenen tijdperk. Uit de Vikingtijd zijn er verschillende graven. Deze graven zien er uit als steenhopen en ze liggen verspreid in de weiden, vooral rond het heemkundig museum.
In enkele van die graven vond men verschillende gebruiksvoorwerpen zoals prachtig versierde zwaarden. Vanaf het heemkundig museum vertrekt een wandelpad naar de begraafplaats.
De wandeling geeft onderweg eveneens uitleg over het leven van de Vikingen. De inwoners van Sollerön zijn altijd uitstekende scheepsbouwers geweest. De technieken werden van generatie op generatie doorgegeven. De langwerpige smalle boten van de Vikingen waren de voorlopers van de kerkboten die eeuwen later op het Siljanmeer gebruikt werden om naar de kerk te varen.
De meeste kerkboten op het Siljanmeer werden op Sollerön gebouwd. Tot het einde van de 18e eeuw moesten de inwoners van Sollerön naar Mora om de kerkdienst bij te wonen. De eerste brug naar het vasteland werd pas in 1893 aangelegd zodat ze over het Siljanmeer naar Mora moesten. Ze kregen geen toelating voor een eigen kerk omdat de priester uit Mora niet graag inkomensverlies leed. In de zomer deden ze dat met hun kerkboten, in de winter te voet of met sleeën over het dichtgevroren meer. Ze vonden dit nogal vervelend en nadat sommigen een boete kregen omdat ze door het slechte weer niet naar de kerk geweest waren werd besloten om een landbouwer naar Stockholm te sturen om aan de koning toelating te vragen om zelf een kerk op hun eiland te bouwen. Hij kreeg van koning Gustav de toelating maar de parochie moest wel de naam krijgen van de koningin, Sofia Magdalena. In 1870 werd met de bouw van de Sollerön kerk of kerk Sofia Magdalena begonnen. Onze verkenning van Sollerön begon met een bezoek aan deze kerk. De kerk heeft grote afmetingen en is nu volledig in het wit geschilderd, oorspronkelijk had ze een roze kleur. Zowel de kerk als de begraafplaats is omringd door een stenen muur waarin boogvormige poorten zijn aangebracht. Binnenin is de kerk volledig bepleisterd en meestal geschilderd in het wit. Karakteristiek is dat het meubilair bijna allemaal de dalablå kleur heeft. Het altaar is een houten tempel, gedragen door houten zuilen. Deze zuilen zijn in het wit geschilderd en hebben vergulde versieringen. Naast de kerk ligt het Vikingmuseum waar enkele vondsten uit de Vikinggraven worden getoond.
Tijdens de winter als er weinig werk op de boerderij was, maakten de inwoners kleine handwerkjes die dan op de markt van Mora of Falun verkocht werden. Het bekende Dalarna paardje zoals onder andere gemaakt in Nusnäs heeft op Sollerön een tegenhanger: de Soldtackan, geen paardje maar een ooi.
