Een mooi en typisch Bretoens dorpje op 10 km van Saint-Malo met een prachtig uitzicht over de Rance. Het dorp werd in de 6e eeuw door een monnik gesticht. Suliac was een leerling van Saint Samson en hij wilde hier een abdij oprichten. Parkeren is mogelijk op een grote parking aan de rivier. Vanop de esplanade met zijn pier heb je een panorama over de rivier met zijn vele bootjes. Bij vloed is het een grote watervlakte en bij eb een grote zandvlakte. Het is gezellig wandelen in de nauwe straatjes en steegjes (ruettes,) met huizen gebouwd uit granietsteen. Veel huizen dateren nog uit de 14e en 15e eeuw en werden gebouwd met stenen afkomstig van het voormalige klooster.
Vaak zijn de huizen nog versierd met visnetten en bloemen. Wij gingen langs Le Pavé richting de kerk. We namen het kleine straatje, Le Jerzual, en kwamen aan de kerk. Deze kerk uit de 13e eeuw is één van de oudste kerken in Bretagne en staat op een volledig ommuurd terrein en is dus een enclos paroissal.
Deze enclos heeft drie toegangspoorten. Wij betraden het terrein langs de poort aan de noordzijde gelegen. Tijdens de 16e eeuw werd van de kerk een vesting gemaakt, de versterkte vierkante toren is opvallend. Oorspronkelijk waren er twee torens, maar één werd verwoest. Wij gingen in de kerk langs de zij-ingang die nu fungeert als hoofdingang. In de kerk kan je enkele scheepsmodellen bewonderen. De ramen beelden taferelen uit zoals de “Processie van matrozen op het strand van Saint-Suliac”. Het altaar is gebouwd op het graf van Suliac en bevat nog botjes en een ring van Suliac. Rond het kerkhof zijn twee poorten met een triomfboog. Nadat we brood gekocht hadden in de enige bakkerij van het dorp deden we verder aan onze rondrit langs de Rance.