Dit kasteel ligt in Åsunden, ten oosten van Borås, en is gelegen aan een meer. Op een boerderij werd in de 15e eeuw dit stenen huis gebouwd als fort tegen de Denen. Als wapen koos de bouwer het wapen van zijn grootvader: de steenbok of stenbock. Al de nakomelingen behoorden nadien tot het geslacht Stenbock. In de 16e eeuw, na de dood van zijn tweede vrouw, kwam koning Gustav Vasa op bezoek. Eigenlijk was hij een nieuwe vrouw aan het zoeken en die vond hij hier ook in de 16-jarige Catherine, hijzelf was er 56.
Na hun huwelijk werd Torpa de residentie van Catherine Stenbock, de derde echtgenote van koning Gustav Vasa. Het kasteel heeft een renaissance interieur en de kapel die in de 17e eeuw werd ingericht is in barokstijl. Tijdens de zevenjarige oorlog werd Torpa door de Denen verwoest en in brand gestoken maar er werd geen grote schade aangericht.
Op het einde van de 17e eeuw werd een houten huis gebouwd op enige afstand van Torpa, niet alleen omdat het stenen huis te koud was om in te wonen, maar omdat een stenen huis uit de mode was. Sindsdien woonden de eigenaars in het houten huis, maar ze deden toch nog veranderingen aan het huis o.a. de kapel werd toen ingericht.
Torpa is nu eigendom van de familie Zenthelius en in de zomer kan het huis bezocht worden. Er zijn ook rondleidingen in het Engels. Er is een restaurant en een winkeltje met ambachtelijke producten. Wij volgden de rondleiding in het Engels met een gids, gekleed in middeleeuwse gewaden. Zij vertelde dat er over Torpa verschillende mythes zijn. De eerste vertelt de geschiedenis van een vroegere eigenaar die twee dochters had. Eén ervan maakte een reis door Denemarken en bij haar terugkeer vertelde ze dat er in Denemarken pest was uitgebroken. Hierop liet haar vaderhaar, uit schrik voor besmetting, prompt levend inmetselen achter een muur op Torpa. De tweede mythe gaat eveneens over een (andere) dochter die verliefd werd op een gevangene. Haar vader liet die gevangene ombrengen waarop de dochter ziek werd en kort daarna stierf. Zij zwerft nu als de Grijze Dame door het kasteel. De laatste mythe is die van de Witte Paarden. Telkens een eigenaar van Torpa op zijn sterfbed ligt verschijnt er een koets getrokken door witte paarden die naar het kasteel komt gereden.
Het gebied rond het meer met zijn herenhuizen en boerderijen werd mooi beschreven door de auteur Birgit Sparre in haar romans.